Pepernotenprotest

Het is vandaag 7 augustus 2009 en het was een warme en benauwde zomerdag. Houd dit beeld even vast en focus dan vooral op de woorden 'augustus' en 'zomer'. Bekijk dan vervolgens deze foto en huiver:



Je ziet het goed: bij de Jumbo liggen de pepernoten al in de schappen! Pe-per-no-ten! Nietsvermoedend liep ik vandaag lichtgehaast door de Jumbo om alle ingrediënten voor het avondeten in te slaan. Net voorbij de kaas viel me ineens iets merkwaardigs op aan mijn linkerhand. Ik stopte, draaide mijn hoofd een kwartslag en was met stomheid geslagen. Een hele bak vol met zakken pepernoten, met daarbij de tekst: "Lekker!!" Lekker? Lekker? Wat is er nog lekker aan pepernoten als je ze vanaf augustus al kunt eten? In december komen ze je neus wel uit.

En dat is nog niet eens het ergste. Ik ben nog het meest verbolgen over deze verkwanseling van onze Sinterklaascultuur. Sinterklaas is een prachtig oudhollands kinderfeest omgeven door tradities. Zodra de echte Sinterklaas met al zijn pieten (al dan niet in regenboogvariant) Nederland binnen vaart, gaan duizenden kinderhartjes sneller kloppen. De schoen mag gezet worden en er mag gesmuld worden van al dat heerlijke snoepgoed, waaronder de pepernoot. Hoe leg je als ouder in vredesnaam uit dat de pepernoten midden in de zomer al in de winkel liggen, maar dat Sinterklaas nog lang niet komt? Niets zie ginds komt de stoomboot, Sinterklaas ligt zelf nog heerlijk relaxed aan het strand in Benidorm.

En het gevolg van deze actie van de Jumbo is overduidelijk. Het duurt niet lang meer voordat de chocolade paashaas naast de chocoladeletter ligt, de pepernoten in één greep mee te nemen zijn met de kerstkransjes en de zonnebrandcrème en je je kerstboom all year round kunt laten staan.

Hoe verbaasd ik vanmiddag al was over het feit dat ik daadwerkelijk pepernoten zag liggen, net na het nemen van de foto greep een jongen zonder blikken of blozen een zak uit het schap. Ik kon mijn toenemende verbazing niet onderdrukken en vroeg: "Nu al?" De slogan van de Jumbo boven de pepernoten bleek zeer effectief te zijn getuige het antwoord van de jongen: "Ja, lekker toch?". Pfff....

Happy birthdays

Verjaardagen van vrienden: gezelligheid, lekkere hapjes en hier en daar een drankje. Toch worden deze verjaardagen gekenmerkt door een aantal terugkerende verschijnselen.

Het begint al bij binnenkomst: het grote wie-ken-ik-al-van-gezicht-en-wie-niet-raadspel. Vrienden van vrienden zie je meestal maar een keer per jaar waardoor je vaak moet gokken of je hem/haar enthousiast moet begroeten of je netjes moet voorstellen. Dit gokmoment gaat vaak gepaard met een half uitgestrekte hand en een quasi-nonchalant "Ja...nee...ja, ik ken jou toch al....niet?". Waarop de ander jou ook vertwijfeld aankijkt en je beide alsnog besluit om je voor te stellen. Bij het horen van de naam blijkt dat je elkaar toch al kent.

Als het raadspel met elke aanwezige gespeeld is, is het tijd om een goede plek uit te zoeken. Er zijn een aantal strategisch beslissingen die binnen luttele seconden genomen moeten worden. Zo is het vanzelfsprekend niet verstandig om in de wandelroute van de gastvrouw/heer te gaan zitten. Tenzij je bij elk gesprek je nek wilt verdraaien om je gesprekspartner te kunnen volgen.

Het tweede belangrijke punt is zitcomfort. Op drukbezochte verjaardagen zijn niet alle zitplekken even comfortabel. Wil je relaxed op de bank, dan is vroeg komen het devies. Laatkomers zitten steevast op het wiebelige klapstoeltje, het ieniemienie krukje of het semi-relaxte, 'waar laat ik mijn benen?'-kussen op de grond. Met een beetje pech wordt er tijdens de avond nauwelijks gewisseld van plaats en ga je met een acute hernia weer naar huis.

En dan is er nog het kiezen van de beste plek qua conversatie. Elke verjaardag heeft wel een dooie hoek: de plek waar het gesprek steeds doodvalt of onderwerpen besproken worden waar je echt niet over mee wilt of kunt praten. Denk aan: het uitkoken van spenen, on-ge-loof-lijke Tel Sell-producten of lugubere details over medische ingrepen. Beland je onverhoopt in zo'n hoek, dan is het zaak om de vroege-vogel-stoelendans uit te voeren. Telkens wanneer iemand eerder dan de rest vertrekt, schuif je op naar zijn of haar stoel. Net zo lang totdat je goed zit. Deze stoelendans is ook een uitkomst wanneer je eindelijk eens met je kont, die al een uur slaapt, van het zitkussen af wilt.

Okee, je hebt je netjes voorgesteld, oude 'bekenden' begroet en de juiste zitplaats veroverd. Dan is er nog een kleine valkuil: de timing van je vertrek. Zit je meestal als enige nog in de woonkamer terwijl de gastvrouw haar zoveelste gaap probeert te onderdrukken tijdens het herhaaldelijk spieken op haar horloge? Of hoor je steeds achteraf dat het zo ontzettend gezellig was, vooral aan het eind, toen jij dus al naar huis was? Timing is everything, ook op verjaardagen.

Er is echter maar een echt belangrijke regel bij verjaardagen: relax, take it easy and have fun! En ja, dat kan ook op een zitkussen.