zaterdag 28 maart 2009

Probleemwijk, biertje?

Ik woon in een probleemwijk, ook wel Vogelaarwijk, aandachtswijk, achterstandswijk, krachtwijk of prachtwijk genoemd. Ik woon er al zes jaar zonder al te veel problemen. Natuurlijk gebeurt er hier wel eens wat. Maar een man die zwaaiend met een vlindermes door de straat loopt, is geen probleem wanneer je zelf achter het raam staat. Ook een enorme vechtpartij tussen twee families is prima te doen vanachter datzelfde raam. Tot voor kort kwamen de 'lasten' van een krachtwijk niet dichterbij dan dat.

Maar helaas moest ook ik er na zes jaar aan geloven. Op 5 maart zat ik, uitpuffend van weer een zware scriptiedag, rustig op de bank tv te kijken. Ineens hoorde ik een raar geluid op mijn balkon, alsof iemand er een ladder tegenaan zette (live op twitter). In de veronderstelling dat het geluid wel van het balkon van de bovenbuurman moest komen, ben ik kalm op de bank blijven zitten.

Vorig weekend, 16 dagen na het balkongeluid, was het stralend lenteweer en wist ik niet hoe snel ik op mijn balkon moest komen. Met een tijdschrift, zonnebril en een groot glas Roosvicee Multivit bij de hand probeerde ik zoveel mogelijk zon mee te pakken in de strijd tegen een scriptiewit gezicht. Heerlijk soezend in de zon viel me op dat er iets miste. Gravend in mijn geheugen, herinnerde ik me ineens dat er al een tijdje een leeg krat bier had gestaan. Welke nu dus spoorloos verdwenen was! Een plus een maakt twee en het werd me duidelijk dat het rare geluid van zestien dagen geleden wel degelijk van mijn eigen balkon afkomstig was. (live op twitter)

Na zes jaar hebben de problemen van een prachtwijk zich helaas verplaatst tot op mijn eigen balkon. Ik ben erg benieuwd hoe lang de barbecue er nog staat.

dinsdag 17 maart 2009

De Sauna: wat niet te doen

Scriptiestress verlichten en het losmaken van vastzittende nekspieren kun je het beste doen met een uitgebreid arrangement in de sauna. De hele dag stomen, zweten, zwemmen, bubbelen en als afsluiting een klassieke massage helpen een vermoeide student er weer bovenop.

Hoe ontspannen een sauna-arrangement ook is, er zijn ook risico's waar rekening mee gehouden moet worden en regels die in acht genomen dienen te worden. Dus bij deze: tips om het bezoek aan de sauna voor iedereen aangenaam te houden.

Bekenden
Als je op zondag naar de sauna gaat die op maar 20 minuten van je woonplaats ligt, dan is de kans groot dat je vage bekenden tegenkomt. Naakt. Zonder kleren dus. Jij hebt hem gezien, hij heeft jou gezien. Stelregel is om vooral niet te laten merken dat je elkaar gezien hebt. Dus niet groeten, knikken of staren. Vervolgens blijf je de gehele dag zo ver mogelijk uit elkaars buurt. Kom je elkaar toch weer tegen, dan blijft de stelregel onverminderd van kracht: negeer elkaar. Op deze manier confronteer je elkaar niet openlijk met elkaars naaktheid en is de kans groot dat jullie elkaar in het aangeklede leven nog fatsoenlijk kunnen aankijken.

Naakt liggen
Tijdens een saunadag voelt menig mens zich zo ontspannen dat er nogal eens vergeten wordt dat ze niet de enige zijn in het gebouw. Relaxed op een stretcher een goed boek lezen in al je naaktheid is prima. Maar alsjeblieft, hou je benen bij elkaar! Niemand heeft er behoefte aan om tot in detail te weten hoe een ander er uitziet.

Ruimte
In de sauna ben je naakt en dat is geen enkel probleem. Naakt zijn betekent wel dat iedereen elkaar de ruimte moet geven. De intieme zone is op zo'n dag een stuk groter dan wanneer er kleding om het lijf zit. Dat betekent dus dat wanneer er voldoende douches beschikbaar zijn, je als man niet tegenover drie vrouwen gaat staan om te douchen. Nee, je kiest de douche aan de andere kant van de ruimte. Expres een douche dichtbij kiezen komt voyeuristisch over. En voyeurs zijn niet welkom in de sauna.

Stelletjes
Je bent verliefd en wilt niets liever dan dag en nacht verstrengeld zijn met je geliefde. Samen naar de sauna is natuurlijk heerlijk. Maar blijf in vredesnaam van elkaar af! Niets is onsmakelijker dan tegenover twee zoenende en friemelende naakte mensen te zitten in het bubbelbad/zwembad. Er hangt niet voor niets een bordje: vermijd lichamelijk contact. En ja, dat geldt ook voor stelletjes.

Verder is het natuurlijk logisch dat je niet ongegeneerd gaat staren naar iemand, dat je je badjas aan doet wanneer je je verplaatst en dat je niet opzichtig aan je lichaam gaat zitten pielen.

Met het in acht nemen van deze tips en regels blijft het voor de vermoeide student ook nog prettig om naar de sauna te gaan.

donderdag 5 maart 2009

Later als ik groot ben

Zes jaar Bedrijfskunde studeren doe ik natuurlijk niet voor niets. Ik ambieer een flitsende carrière om uiteindelijk verkozen te worden tot Zakenvrouw van het Jaar 2012. Bij het leven als zakenvrouw van het jaar horen natuurlijk chique diners, dure hotels en buitensporige roomservice.

Maar daar moet ik nog even aan wennen.

Zo was ik een paar weken geleden in Rotterdam waar ik een nachtje logeerde in het Hilton-hotel. Al bij binnenkomst werd ik overdonderd door de luxe: overal marmer, goud(-en laagjes), mannen in pak en champagnekoelers met dure champagne erin. Tenminste, ik neem aan dat het dure champagne was, ik heb er natuurlijk nog geen verstand van.

Bij het betreden van de Executive Room viel het verschil tussen de kamers waar ik normaal in verblijf me meteen op. De kamers waarin ik slaap bij weekendjes weg hebben geen bureau met schrijfwaren, internetaansluiting en telefoon. Geen minibar, die eigenlijk helemaal niet mini was. Geen strijkplank, geen waterkoker en geen schoenpoetssetje. Geen ligbad met telefoon ernaast en al helemaal geen badjas-met-slippers op het bed. Ik wist nog net dat het ding naast het toilet een bidet was en geen bak om je handwas in te doen.

Naast de fles Spa Blauw die werd aangeboden door het hotel, kreeg ik ook een bonnetje om een consumptie te nuttigen in de bar. Met 50% korting, dat dan weer wel. Ook het Hilton had door dat ze te maken hadden met een rasechte arme student. Of ze doen aan lange termijn klantenbinding, anticiperend op mijn flitsende carrière.

Ik bestelde een witte wijn bij de uiterst beleefde barman. Ik mocht plaatsnemen en de ober kwam de wijn aan tafel presenteren. "Ik heb hier voor u een heerlijke Chablis, droog met een heerlijke fruitige afdronk." Niet wetende wat te doen, gaf ik de ober een knikje. En tot mijn opluchting schonk hij daarop de wijn in. Gelukkig liep hij daarna weg, want als ik de wijn had moeten proeven en er dan iets zinnigs over had moeten zeggen, was ik genadeloos onderuit gegaan.

Maar het lastigste kwam nog: er kwamen nootjes. De nootjes die ik normaal gesproken krijg zitten in een bakje, that's it. Nu kwamen er twee bakjes met nootjes én een bakje met servetjes én een lepeltje. Daarnaast kreeg ik van de ober een apart servetje. En toen kwam het grote puzzelen: moesten de nootjes met het lepeltje op het servetje? Was het servetje alleen bedoeld om je handen mee af te vegen? Wat te doen? Uiteindelijk koos ik ervoor om de nootjes onhandig met het lepeltje uit het bakje te vissen, op het servetje op mijn hand te doen en vervolgens van het servetje te eten.

Of dat de juiste manier is om nootjes te eten zal ik voor 2012 moeten achterhalen.