Alles anders

Radiostilte sinds 10 januari van dit jaar. Dat valt bijna niet goed te praten. Nu heb ik een goed excuus. Althans, ik vind het een goed excuus. Jij mag daar uiteraard na het lezen van dit blog je eigen mening over vormen.

Het begon allemaal met een tweet op 4 januari van dit jaar. Voor ik het goed en wel doorhad, zat ik in volle tevredenheid hard te werken in een mooi oud grachtenpand in Delft. Groningen-Delft is geen afstand die je op dagelijkse basis wilt afleggen. Er moest dus onderdak gezocht worden en rap ook.

Een maand lang mocht ik bivakkeren bij vriendin A. in Rotterdam. Helemaal goed. Nu noemt ze de plek waar haar huis staat ‘Rotterdam’, maar het bleek gewoon een klein, aan Rotterdam schurkend dorp te zijn, IJsselmonde genaamd. Mijn beeld van de Randstad liep daar meteen een flinke deuk op: hoezo is alles altijd bereikbaar? No way! De laatste bus ging al om 19.20 uur.

Dit OV-mankement probeerde ik op te lossen met een grandioos fietsenplan. De fiets van vriendin A. stond namelijk ongebruikt in de gang. Op dag 1 vond ik na het drie keer verdwalen in de tunnels onder de ringweg, de weg naar het station. Rood aangelopen en met verkrampte benen, omdat het zadel voor mij veel te laag was. Op de terugweg heb ik bij een benzinestation de pompbediende lief aangekeken en daarna kon ik fluitend mijn weg vervolgen. Op dag twee vond ik de fiets met een platte voorband bij het station. Grommend ben ik teruggelopen naar de rand van Rotterdam. Einde grandioos fietsenplan.

Maar goed, ik dwaal af. Er werd ondertussen natuurlijk druk gezocht naar een eigen plek in het Wilde Westen. Lange tijd stond Utrecht op plaats 1 in de waar-gaan-we-wonen-top-vijf, maar deze gezellige studentikoze stad werd van de troon gestoten door Den Haag. Mooie stad achter de duinen en zo. Het complete gebrek aan kennis over Den Haag weerhield me er totaal niet van om hier daadwerkelijk te gaan wonen. Net zo snel als ik mijn nieuwe baan gevonden had, werd de verhuizing naar het politieke centrum van Nederland ingezet.

Bij de verhuizing vanuit mijn ouderlijk huis naar Groningen, nu alweer zo’n zes jaar geleden, bleek een trailer geschikt voor een paard, groot genoeg te zijn om alle spullen van mij en mijn zusje te vervoeren. Nu bleek bij het inpakken dat we de grenzen van onze woning in Groningen de afgelopen jaren goed hadden opgezocht. Er was een trailer met ruimte voor twee paarden nodig. We maakten met deze kar in elk geval wel een prachtige boerenentree in Den Haag.

Al mijn hele leven heb ik in het Hoge Noorden gewoond. Vanaf nu ga ik mijn geluk beproeven in het Wilde Westen. Een nieuwe echte baan, een nieuw huis, een nieuwe stad, dus zeg maar gerust: een heel nieuw leven. Als newbie in Den Haag zijn me al genoeg dingen opgevallen om de komende tijd weer flink te kunnen bloggen. De radiostilte is dus voorbij. Het le(v)zen kan weer beginnen!